Deporte en el Politécnico: Pádel. Instalacións e material, regulamento, técnica e táctica

INTRODUCIÓN

O pádel naceu en Acapulco (México) en 1969 cuando Enrique Corcuera adaptou un terreno da súa finca de 20 x 10 metros colocando paredes nos fondos e laterales, en principio para que a vexetación non invadira a su pista. Xogábase con palas de madeira e recibía o nome de Paddle-Tenis.

Uns anos máis tarde, en 1974, Alfonso de Hohenlohe viaxa a México, e nada máis chegar xa se asombra por este novo deporte recién creado. Cuando chega a España, tras perfeccionar algúns detalles, contruye as dúas primeiras pistas de este deporte en Marbella Club.

Este deporte, o padel, ten como obxetivo que mediante un só golpe, a pelota pase o campo contrario, e que quen este colocado no outro lado da rede non consiga facer o mesmo, sexa porque non lle da a pelota, porque pegue na rede, ou por calquera outra circunstancia que iremos momeando.

INSTALACIÓNS E MATERIAL

A pista e as instalación deportivas:

- As pistas son moi parecidas as do tenis, es tal que son as mesmas pero cunhas medidas máis reducidas (medidas na foto de abaixo). Neste caso a pista sepárase mediante unha línea, menos na zona que se atopa máis pegada a parede, polo simple feito que é a zona de saque e de recepción do saque.

A pista esta rodeada por paredes e vallas metálicas, onde as paredes encontraranse cubrindo o fondo da pista ata un puco mais da zona do saque, e as vaias metálicas é o que fai que parezca que xogamos nunha caixa. O material das paredes pode ser moi diverso, pero o mais común é que as paredes sexan de cristal aunque tamén poden ser paredes de pedra/muro, estas paredes son así xa sea pola climatoloxía da zona ou pola antiguedade da pista.

As medidas do campo son 20 metros de loxitude e 10 metros de ancho. A superficie da pista ten que ser capaza de deixar botar a pelota con facilidades. Outro aspecto importante é o color da pista, que é preferible que sexa todo da mesma cor, a poder ser verde ou azul, xa que as lineas do campo son brancas. Dentro de este campo podemos encontrar distintos tipos de zonas bastante diferenciadas:

- Zona de saque, que é desde onde se efectuaran estes. Esta zona consta de 3 metros de lonxitude e de 10 metros de ancho.

- Zona de recepción, que é donde se vai a desenvolver gran parte do ámbito de xogo. Esta zona está constituida polos dous recadros de cada campo, respectivamente. Cada cadrado ten unha dimensión de 6´95 metros de lonxitude e de 4´95 metros de ancho.

Outro aspecto a ter en conta é o da rede. Esta ten unha lonxitude de 10 metros e está colocada a unha altura de 88 centímetros na súa parte central e a 92 centímetros nos seus extremos. Esta rede está sostida por un cable interior que fai que esta se manteña totalmente tensa e non supoño un riesgo para os xogadores.

- As intalaciones deportivas onde soen atoparse as pistas de pádel son naves industriais, modificadas e adaptadas para poder ser habilitadas por persoas e poder xogar, Pero nás zonas costeiras, moitas pistan atopanse ao aire libre ou atópanse techadas só por arriba, xa que o bo tempo o permite. Aunque nos pareza que non, dependendo de onde se atopa unha pista de padel, o xogo pode varias moito. Por exemplo, é moi diferente xogar en Lugo, que xogar en Ourense.

A pala:

A pala de padel é o principal motivo polo cal existe este deporte, xa que se creou cuns materiais innovadores, sen cordas e cun peso moi lixeiro para as personas. A pala de pádel é o elemento co cal golpearemos e impulsaremos a pelota. Esta pala presenta grandes diferenzas ca raqueta de tenis

O máis importante que temos que ter en conta é que esta pala consta de duas partes: o puño e a cabeza.

O largo máximo do puño son 20 cm, mentres que a lonxitude máxima de cabeza é variable. Entre os dous non poden exceder os 45´5 cm e os 26 cm de ancho.

Outra parte destacable é que estas palas deberán contar cun cordón de seguridade de uso obligatoria, que poderá ter como máximo unha lonxitude de 35 cm.

Ao longo dos anos, as palas de padel foron evolucionando e ahora, na actualidad, podemos destacar que existen tres formas:

- Diamante: forma a cal utilizan os xogadores que prefiren a potencia de salida da pelota e arriesgan a ter menos control na pista.

- Lágrima: un punto medio entre unha pala de potencia e unha de control.

- Redonda: unha pala propia para xogadores que prefiren o control da pelota

A pelota:

Tamén, unha parte crucial para xogar ao padel son as pelotas, as cales son unha adaptación clara do tenis, pero a gran diferencia que teñen, e moita xente non aprecia, son a dureza que mostran os pelos das pelotas e a baixa presion que teñen respecto as de tenis.

As pelotas de padel, a gran parde delas son iguales, pero esta claro que entre marcas destacan diferencias, como a durabilidad, a rapidez da bola, o peso e a saída de parede

A vestimenta:

Cando xogamos ao padel o recomendable e ideal é utilizar roupa especializada no deporte, pero a maioria dos xogadores nóveles, visten con ropa de deporte calquera, porén o único que é especialente importante son ás zapatillas, as cales deberán ter unha sola con certo relieve para que estas podan agarrarse á pista.

Os accesorios:

Son utilizados no panorama profesional e no non profesional. Os mas destacables son os ove-grips e os grips. Estes son os encargados de que o mango da nosa pala se agarre a nosa man e non resbale.

Tamén podemos mencionar a utilización de gorras, muñequeras, xeonlleira e cobadeiras

REGULAMENTO

As reglas están ben definidas polo Comité de las Reglas del pádel de la FIP, os cales están ao tanto das competicións e cambiarán alguna regla se así o ben adecuado.

Se un xogador golpea a pelota e non bota, é decir, se o golpe vai directamente a parede ou fora da pista, se toca a red ou se se invade o campo rival, e tamén se un xogador toca a pelota co corpo ou calquera outra cousa que non sea a raqueta; e por último se un ou ambos xogadores golpean a pelota duas veces seguidas, o punto será para o equipo rival

Sistema de puntuación

O regulamento de pádel é bastante extenso pero existen ditos aspectos fundamentais que hai que ter en conta:

- A puntuación no padel é exactamente igual que en tenis. O partido constará ao mellor de 3 sets, a parella que gane 2 será a gañadora do encuentro. Cada set estará formado por 6 xogos, nos cales cada vez que a suma dos xogos do set sexa impar haberá un descanso e cambio de lado. No caso de empate de xogos, realizarase un tie-break ( logo explicaré como funciona ).

E logo, 1 xogo constará dun sistema de puntuaxe propio. para conseguir ganálo, cada parexa deberá facer unha serie de puntos, os cales se lle nombraran 15-30-40 ( en caso de 40 iguales, lo explicare a continuación ). Cada parexa deberá sobre pasar ese 40, entonces imaxinense que a parexa que sirve ( saca ) fai punto, a puntuación sería 15-0, se posteriormente a parexa rival fai punto, sería 15-15 y así hasta acabar o xogo. No caso de empate nun mesmo xogo (40-40) existen duas formas oficiais de resolvelo:

Ventaxa: Este método foi o mais utilizado na competición hasta fai anos, onde consta que ao chegar a 40-40, seguiremos xogando. Si se fai un punto consiguese unha ventaxa e se posteriormente consiguese outro, é xogo. Pero se unha parexa ten a ventaxa e a parexa contraria realiza un punto, volvese ao 40-40, o que nos pode indicar que a ventaxa estria ahora de calquera parexa que haga un punto

Punto de ouro: Este metodo é o mas rápido e o que se utiliza nas altas ligas e torneo mundiales de padel. En vez de utilizar unha ventaxa, o xogo ao chegar ao 40-40, decidirase todo a 1 punto definitivo, onde a parexa que resta elixe o lado ao cal sacaran os seus rivales, quen consiga acabar o punto e gañalo, gañarán o xogo.

Pero que pasaría no caso de empate a xogos nun mismo set, o método de decisión é algo mas complexo de explicar pero facil de xogar.

O sistema é o tie-break, o cal constará da primera parexa que consiga gañar 7 puntos, e no caso de empate haberá que gañar por dos puntos de diferencia. A priori non parece moi dificil, pero ao constar dunha competición que acaba en impar, os saque s deberán ir alternandose, cada dos saques, de parexas. O primeiro saque é o especial, onde o xogador que sque de priemro deberá hacerlo desde a súa dereita, pero solo sacará unha sola vez. Posteriormente, un xogador da outra parella realizará dos saces comenzando desde a súa esquerda e así continuamente alternandose as parexas. Ao acumular 6 puntos ( e os seus multiplos ) haberá un descanso.

Cambio de lado/descanso

Nun partido de padel deberá haber unha serie de descansos para que os xogadores teñan, a parte de descansos, poidan pensar unhas novas xugadas, puntos de inflexión,.... . Durante un partido haberá moitos descansos, os cales se realizarán cada vez que a suma, dos xogos realizados, sea impar. Por ejemplo: si se va 5-0 ( no momento no cal chegan a esa cifra, os xogadores cambiarán de lado e realizarán un descando ). Os xogadores dispondran de 90 segundo de descanso entre uns xogos e outros e de 120 segundo se realizamos un cambio de set.

Saque

O saque comenza cun sorteo, a parella que gana o sorteo elixe se comeza sancando, recibindo ou o lado non que poñerse. Comenzará sacando a quen lle toque durante o primer xogo, cada menbro da parella sacará nun xogo. O sacador dispón de dous saques polo que se erra un, tera outro. O sacador botará a pelota contra o chan e daralle no rebote.

Ao acabar o xogo, os xogadores relizarán o descanso ou cambio de lado ( dependento a cantidade de xogos que se leven), e o xogador que sacou no anterior xogo cambiaráse. Un mesmo xogador non poderá sacar dos xogos seguidos e o mesmo para cada parexa, polo que cada vez que se cambie de xogo, deberá sacar un xogador diferente de cada parexa.

TÉCNICA

Respecto á técnica do pádel, existen varios tipos de golpes que podemos dividilos en seccións diferentes: Golpes básicos, e golpes avanzados. Esta maneira de clasificación non é a mais precisa xa que dentro de cada golpe podemos dividilo en moitos grupos pero é a mais sinxela de explicar e unha das máis completas.

Antes de nada, respecto ao agarre, A pala de padel deberá agarrarse, de forma bruta, como si estivéramos agarrando un martillo, polo que o borde da pala nos deberá quedar de forma totalmente vertical co noso corpo. Un bó agarre na pala desde os inicios, conlevará un avance rapido no xogo, en cambio un mal agarre poderá traer dificultades nos golpes posteriores

Posición inicial, a cal será unha flexión das rodillas, espalda un poco inclinada cara diante e a pala deberá estar subida, sobre a altura do peito. Esta posición é moi importante para poder realizar os golpes, xa que nos permite estar nunha posición dinámica, preparando unha reacción rápida para la ejecucción dos golpes.

Golpes básicos

No pádel, golpes básicos ( dereita, reves, globo, salida de pared,....) son moi sinxelos de executar, pero debido a súa doada execución cometense moitos errores de posicionamento e técnica que no futuro do deportista van ser moi complicado de cambiar, polo que é fundamental enseñar unha perfecta execución destes golpes.

O golpe principal, e no cal sempre se empezará ensinando como primeiro, é o golpe de dereita:

Vamos a dividir os golpes máis característicos e sencillos en catro puntos para entendelos mellor

Preparación: O golpe de dereita siempre deberá realizar de lado, onde a punta dos pes deberá estar mirando hacía o lado dereito da pista. Deberá haber un flexión das rodillas, espalda recta ou incluso moi moi pouco inclinada, unha apertura do brazo ( que ten a pala ) e dependendo da altura la pelota, deberemos baixar mas o cú xunto coas rodillas.

Armado: Respecto ao armado, o armado e a manera na que preparamos a pala para realizar o impacto coa pelota. Cada golpe ten un armado diferente debido as diferentes preparaciones dos golpes. O armado de pádel é moi fácil, onde a cara da pala deberá estar mirando hacia delante, sin ningún tipo de inclinación, coa muñeda solida.

Ejecución: Durante o golpeo da pelota, o corpo deberá facer unha serie de movimiento que acompañen a esta misma. Polo que ao golpear a pelota, o brazo encargado delo deberá ir hacia delante mentras o golpe é acompañado con o corpo realizando un cambio de peso. Este acompañamento é necesario para que a pelota salga con forza e de maneria recta, xa que un bó acompañamento da pelota axuda a mexora rapida dun xogador.

Terminación: A terminación é fundamental, xa que dependendo de onde acabe a pala, acabará a pelota. A terminación da dereita é natural, o que significa que a pala acabara un pouco por encima de nos, co brazo entre 100-130º, e a punta de la pala deberá estar mirando hacia delante. As pernas seguirán flexionadas e poderemos observar que o pe de atrás ya no ten peso polo que todo o peso deberá estar concentrado na nosa parte dianteira do corpo

-Golpe de dereito cortado: É semellante ao anterior salvo que hai que imprimirlleun efecto golpeando a bóla de arriba abaixo coa pala mirando hacia arriba. É un golpe que se utiliza sobre todo cando a bóla rebota na parede e que proporcina maior rápidez e menos rebote que golpe de dereito normal.

No seguinte vídeo podemos aprender como facer un golpe de dereito cortado e se nos fixamos a partir do 2:12 podemos ver varios exemplos.

O golpe de revés, outro dos golpes principais, baixo a miña opinión é unha dos mais complicados de realizar correctamente, xa que é un golpe antinatural no que ao noso corpo lle costa moito de realizar e automatizar:

Preparación: É exactamente igual que no golpe de dereita, pero no lado contrario. Nos colocaremos coa punta dos pés mirando hacia o lado esquerdo, ( sempre se golpeará a pelota de lado ) coas rodillas semiflexionadas, espalda recta a o peso do noso cospo deberá estar na punta nos pés. A pala colocarse na parte traseira do noso corpo. Un truco que funciona a menudo é decirlle aos nosos alumnos que a mano que ten a pala teñe que estar pegada ao bolsillo esquerdo do noso pantalón. Con este truco facemos obligar que a muñeca e a pala se encontren rectas.

Armado: A pala deberá estar coa súa cara recta, de maneira que ao golpear a pelota non se eleve moito, a empuñadura non cambiará e a muñeca por ahora se encontrará recta

Ejecución: A ejecución e o mais simple, onde deberemos acompañar, durante el golpe, á pelota. A este se le chama traspasos de pesos, onde o peso inicial empeza na punta dos pes e acabará na perna dereita.

Terminación: A maneria pola cal acaba la pala é crucial, polo que ao acabar de golpear a pelota, a pala deberá ser uns centímetros hasta colcarse en línea có noso torso. Pero aqui introducimos un novo concepto, o brazo non dominante, onde no golpe de revés deberá extenderse hacia atrás, de tal forma que ao acabar o golpe, o xogador parezca que esta recreando unha cruz cos seus brazos.

Golpe de revés cortado: este golpe é practicamente idéntico ao comentado anteriormente, porén:

A pala entrará á pelota desde abaixo, de maneira que podamos darlle a rotación pertinente. Ademáis, deberemos utilizar a nosa boneca na terminación, acelerando a cabeza da pala con bastante ímpetu e moi pouco recorrido.

Remate:

Este golpe destaca pola sua finalidade, xa que con el buscase rematar a xogada.

Terase que elexir ben o momento para facelo, a execución será o maís alto posible, co brazo extendido e a hora de golpearo peso do corpo acompaña o golpeo.

-Globo: É un golpe defensivo que se realiza desde o fondo da pista. É un golpe que se realiza golpeando a bóla por debaixo e que busca o fondo da pista rival superando así a presión do rival o que nos pode permitir pasar de unha posición defensiva a unha atacante. Non obstante é moi importante realizalo adecuadamente, é decir un golpe alto e profundo, porque senón aumenta a posibilidade de que nos fagan punto en contra.

-Volea: É un golpe de ataque, realizase dende a rede sen deixar caer a bóla e imprimindolle un efecto, a súa vez debe ser un golpe profundo que nos permita facer punto ou deixalo casi feito. Para realizar este golpe a pala ten que estar a altura dos ombros máis ou menos. O pé contrario máis adiantado, xa que nel descansara o peso e no momento do golpe a bola ten que estar a altura de cabeza e por diante do corpo.

No seguinte vídeo podemos apreciar tanto a técnica de como realizar unha volea como ilustracións practicas a partir do minuto 1:22.

A posición de listo é a mesma que para todos os tiros. De cara á rede e cara ao lugar de onde sae o balón; Se o balón sae cruzado, teño que mirar directamente o lugar de onde vén o balón, que non sería o mesmo que se me viñese un balón paralelo. Os pés coa mesma distancia dos ombreiros, e a pala xusto diante do corpo e á altura do peito. É importante estar coas pernas dobradas, para que estean activas

Preparación do golpe: Como dicía ao principio, a volea é un tiro cunha preparación moi curta, xa que senón estariamos pegando o balón detrás do corpo, o que provocaría que perdamos o control do tiro e non teñamos nin precisión, nin profundidade, nin control. Imprescindible que a preparación sexa curta para despois poder ter o punto de golpe diante do corpo (como en todos os golpes).

Cando vemos que o balón chega cara á volea: Xiramos os ombreiros botando a folla "lixeiramente" cara atrás e cara arriba, tendo sempre a cara da folla máis alta que o puño. Un erro moi común é coller a raqueta de volta facendo un bucle porque tardamos máis en preparar e batemos tarde.

O remate: é acompañando o balón e remata apuntando a punta da pala cara onde quero lanzar a pelota.

-Smash:É un golpe de ataque que busca acabar rápido o punto ao noso favor e ademáis de unha maneira vistosa. Para levalo a cabo colocámonos de costado co brazo extendido por encima da cabeza, damos uns pasos de aproximación a bóla e no momento do impacto golpeamos a maior velocidade posible.

Saída de parede de dereita e de revés:

Preparación: A preparación da saída de parede é exactamente igual que os golpes anteriores mencionados (de dereitas e de revés), flexionaremos as rodillas, espalda recta pero a diferencia é qeu o noso corpo deberá estar moi cerca da parede (dependendo a forza da pelota eso o temos claro ) e coas pernas algo mas flexionadas. Debemos saber que dependendo da velocidade da pelota, el rebote en el cristal e moitos más factores que nos afectarán nesta preparación.

Armado: o armado é igual que os dous anteriores golpes, solo debemos saber que dependendo da velocidade de saída da pelota, a cara da pala deberá estar mirando mais cara arriba.

Ejecución: Moi similar aos golpes mencionados anteriormente pero o cambio de pesos deberemos esaxeralos mais

Terminación: Rematando o movemento coa pala á altura do ombreiro oposto, apuntando o bordo da lámina cara á rede. Durante esta fase, realízase un movemento de equilibrio do corpo.

Vemos un video deste movemento tanto de revés:

como de dereitas:

(Demostración técnica, por exemplo do minuto 3 ao 4, e en adiante)

-Contraparede: É un golpe defensivo que se utiliza cando non podemos mandar a bóla hacia o outro campo comodamente. Consiste en mandar o balón contra a parede, de atrás ou contra esa zona lateral que é distinta ao resto, coa suficiente forza para que chegue ao outro lado. Debe ser un golpe forte e que colla altura porque senón poñeremosllelo foi fácil aos nosos rivais.

Por último, como último golpe temos a bandexa (golpe avanzado), que se utiliza para contrarrestar os globos dos rivais e recuperar de novo rapidamente a posición de ataque. É un golpe que se da no medio da pista con unha altura media entre a volea e o remate e co que buscamos o xogo cruzado para provocar o bote na dobre parede, dificultando así a devolución do rival.

No siguinte vídeo amósase como se fai unha bandexa.

Como excepción, incluirei algún golpe un pouco máis avanzado e que non coñecía moi be pero que me parecen interesantes comentar por riba

Solo vou mencionar algun deles, como pode a víbora, que é o mesmo golpe que a bandexa, pero a este deberemos darlle un efecto a pelota.

Desta maneira, tamén podemos destacar golpes moi lentos como as deixadas ou as chiquitas, onde o obxetivo principal é que a pelota rebote o mais lento e cerca da rede posible.

TÁCTICA

Tan importante é unha boa técnica como unha boa táctica, é decir, tan importante é realizar uns bos golpeos coma a estratexia que se aplica no xogo. Os seguintes aspectos aportarannos un maior nivel táctico.

Comenzaremos con tácticas máis ben ofensivas/de ataque

Equilibrio:

Non resulta efectivo o estar cambiando todo o rato de dirección, nin atacar sempre aos mimos sitios, ni sempre corto ni longo. Polo que o manter unha táctica amplia de xogo variando os golpes e as distancias.

Cerca da red/ moito tempo na rede:

Esta posición permitenos adoptar unha iniciativa de de ataque que nos permitirá acabar moitos puntos. A posición optima é de metro e medio e é tan importante conseguir esta posición como mantela xa que na maioría de casos gaña a parexa que se mante un tempo maior na rede.

Manter unha actitud activa:

E tan importante ter unha táctica ofensiva boa coma ter a actitude para elo. Polo que ter

unha posición boa tamén as rodillas flexionas, o corpo mias tenso que relaxado, a pá nunha posición media no corpo coas duas mans e apuntando diagonalmente arriba e o tor inclinado ligeramente hacia delante.

Pelota aos pés do contrincante:

Esta táctica consiste en atacar cerca dos pes do rival cambiando a profundidade e a forza dos golpe, ficicultando o xogo fluido e incitando o apoio na parede do contrincante.

Técnicas de defensa.

Posición de defensa:

Posición básica, na cal hai que manter a pala nunha boa posición, manter una fllexión de rodillar e colocarse segundo estemos xogando tácticamente no lugar do campo que nos toque cada vez que lle damos ao baloón, vai ser determinate para lograr unha boa defensa.

Detrás da línea de saque:

Esta posición trata de quedarse atrás no campo, e con esto conseguimos evitar quedarnos en zonas de conflicto e permitenos chegar con mais facilidade aos ataques largos do rival.